लोग्नेस्वास्नी र यौन

 लोग्नेस्वास्नी र यौन

१. वैदिक संस्कृति र यौन
वैदिक संस्कृतिमा विवाहपूर्व कुनै पनि युवक-युवतिलाई "सेक्स गर्ने" अनुमति छैन | सम्भोगलाई नै प्रेम ठान्ने र मान्नेहरूका लागि उपर्युक्त संस्कृति मन पर्दैन | "बायोलोजिकल नीड" भन्दै एकआपसमा भोग्न चाहन्छन् | सेक्सबाट हुने रमाइलो प्राप्त गर्नका लागि विश्वसंग विद्रोह गर्न तयार हुन्छन् | नेपालमा पनि यस्ता "विद्रोही"हरूको सङ्ख्या बढिरहेको छ | यौनशिक्षाका नाममा शरीरको आकर्षणलाई "प्रेम" भन्दै किशोरकिशोरीहरूलाई गुमराह गरिंदै छ | वैदिक ऋषिहरूले लोग्नेस्वास्नीहरूका लागि "कामसूत्र" लेखेर यौनकर्मलाई नै "मोक्ष"तिर प्रेरित गर्ने साधनका रूपमा प्रस्तावित गरेका थिए र त्यो पुस्तक आज पनि छ भन्ने तत्थ्य आजको यौनशिक्षामा सधैं लुकाउने गरिन्छ | नेपालको आफ्नो मौलिक यौनशिक्षाको किन कदर गरिएको छैन ? प्रश्न गर्ने धेरै ठाउँ छन् |

वैदिक हिन्दू संस्कृतिमा यौनक्रियालाई अत्यन्त "पवित्र" मानिएको छ किनभने यौनक्रियाबाट मानवजातिको सृष्टिले निरन्तरता प्राप्त गर्छ | यौनक्रियाले ऋषि ऋण, देव ऋण र पितृऋणबाट मुक्ति दिने सन्तान प्राप्त हुन्छ | धेरैजसो वैदिक ऋषिमुनिहरू विवाहित छन्, परिवारवाला छन् | ऋषिहरू र ऋषिकाहरूले वैवाहिक जीवन स्वीकार गरेर सृष्टिक्रियामा लागेको हुँदा "गोत्र"हरू निर्माण भएका हुन् | तेसैले सम्पूर्ण आश्रमहरूको जरो "गृहस्थआश्रम"लाई भनिएको छ | साथै, अर्को पक्ष पनि छ, विवाहपूर्व वा विवाहपछि पनि "काम-वासना"का रूपमा यौनक्रिया गरिन्छ भने त्यो पाप हो भन्दै विवाहपश्चात् "लोग्नेस्वास्नी"ले एकापसमा प्रेमपूर्वक गर्ने यौनक्रियाको समर्थन गरेको छ |

२. तेस्रो पुरुषार्थ
"सेक्सलाई प्रेम र शरीरको भोगलाई सुख" ठान्ने मनोविज्ञानमा हुर्नेको आजको पुस्तालाई उपर्युक्त विषयहरू "अन्धविश्वास" होलान् तर विश्वको जुनसुकै धर्म, संस्कृति तथा परम्पराले यौनकार्यलाई मर्यादित रूपमा प्रयोग गर्न सुझाएका छन् | सेक्स अमर्यादित हुँदा व्यक्ति, परिवार, समाज र राष्ट्रनै दुख्ने गर्छ | मान्छे आफै सेक्सको उत्पादन भएकोले सेक्सप्रति अभिरुचि हुनु स्वाभाविक हो तर अमर्यादित सेक्स-व्यबहारबाट व्यक्ति, परिवार तथा समाज अशान्त हुन्छन् भन्ने तत्थ्य कसैबाट लुकेको छैन | समयसमयमा घट्ने "बलात्कार, उमेर नपुग्नेसंग यौनव्यबहार गरेर दण्ड पाउनेहरूआदि"ले सेक्स मर्यादित नै हुनुपर्छ, मनमुखी हुनुहुँदैन भन्ने तत्थ्य प्रष्ट परिरहेका छन् | हरेक लोग्नेस्वास्नीले बुझ्नुपर्छ वैदिक संस्कृतिमा यौनक्रिया तेस्रो पुरुषार्थ अर्थात् "काम" हो | धर्म, अर्थ, काम र मोक्ष - यी चारबटा पुरुषार्थ मध्ये काम तेस्रोमा पर्छ |

३. विवाह र लोग्नेस्वास्नी
वैदिक हिन्दुहरूका लागि सेक्स भनेकै पतिपत्नीका विच हुने प्रजनक्रिया हो | आज पनि हिन्दु परिवारले विवाह वाहिर गरिएको यौनक्रियालाई "पाप" नै मान्छ | विवाह विना गरिएको सेक्सलाई सामाजिक, सांस्कृतिक तथा नैतिक विचलनका रूपमा लिन्छ | मैले अंग्रेजी "सेक्स" शब्दको प्रयोग गरिरहंदा बडो असजिलो अनुभव हुँदैछ किनभने आजको मोडर्न-समाजले "सेक्स" भन्दा सभ्य ठान्छ तर यौनक्रिया, रतिक्रिया, सम्भोग, मैथुनजस्ता आफ्नै मौलिक शब्द प्रयोग गर्दा "बुझ्दिन" भन्न वेर गर्दैन | जुनबाट भाषा र बाटोबाट "सेक्स" सभ्य शब्द हो भन्ने मनोविज्ञान छिरेको थियो, त्यही बाटोबाट यौनक्रिया स्वच्छन्द हुनुपर्छ, जो सुकै भए पनि "सहमति" छ भने नैतिकता, अनैतिकता, यहाँसम्म कि पारिवारिक सम्बन्ध पनि विचार गर्नु पर्दैन | सेक्स व्यक्तिको निजी अधिकार हो" जस्ता विचार र व्यबहारले आक्रमण गरेका हुन् | अन्यथा, हिन्दुहरूका लागि यौनक्रिया "लोग्नेस्वास्नी" वाहेकमा स्वीकार्य नै थिएन |

४. यौन मनोविज्ञान र लोग्नेस्वास्नी
आधुनिक मनोविज्ञानका अनुसार "सेक्स" भावना, विवेक र क्रिया तीनबटा अवस्थाको संयुक्त अवस्था हो | भावनात्मकरूपमा ७५% यौन भावना (Emotion) हो, २०% क्रियात्मक हो भने केवल ५% मात्र बौद्धिक हो | उमेर आरम्भ भए पछि यौन भावना र क्रिया दूवैको विकास हुन्छ | विश्वको कुनै पनि संस्कृति, धर्म, समाजले मानसिक र बौद्धिक "सेक्स"लाई प्रतिबन्धित वा नियमित गर्न सक्दैन | धर्म, संस्कृति तथा परम्पराले यौनको क्रियात्मक पक्षलाई नियमन गर्ने हो | वैदिक संस्कृतिले यौनक्रियालाई "लोग्नेस्वास्नी"सम्म सीमित गरेको छ | यद्यपि कामशास्त्रमा वेश्या, अप्राकृतिक यौनक्रिया, विवाहेतर यौनक्रियाका विषयमा पनि चर्चा गरिएको छ तर विवाहेतर "यौनक्रिया"लाई निन्दनीय र दण्डनीय मानेको छ |

५. प्राचीन र आधुनिक
निश्चय नै हरेक अविवाहितका लागि विवाहले "यौनक्रिया"लाई बैधानिकता दिन्छ | विवाहित पतिपत्नीको यौनाचारका विषयमा समाजले प्रश्न गर्दैन | साथैं, नेपाली तथा भारतीय समाजमा विवाहलाई "रोमान्टिक-अवसर"का रूपमा ग्रहण गरिन्छ | सबैजसो कुमार र कुमारीहरू विवाहको प्रतिक्षा गरिरहेका हुन्छन् | विवाहपछि "लोग्नेस्वास्नी"लाई साथीभाईहरू जिस्क्याउने गरेको पनि देखिन्छ भने विवाहले विवाहित जोडीलाई निर्वाध यौनाचारको वैधानिकता प्रदान गर्ने हुँदा विवाहपछि स्वतन्त्ररूपमा यौनाचार गर्छन् | कामसूत्रले प्रष्ट रूपमा "काम" अर्थात् यौनक्रिया गर्दा "लोग्नेस्वास्नी" यौन-विज्ञानको जानकारी छ भने यौनक्रिया सजिलो, सहज, रोमान्चक, प्रेम बढाउने र एकआपसी विश्वास बढाउने हुन्छ भनेर लेखेको छ | यदि "लोग्नेस्वास्नी" रतिक्रियाको ज्ञान छैन भने तिनका विचमा हुने "यौनक्रिया" दुखदायी पनि हुन सक्नेतिर इङ्गित गरेको छ |

प्राचीन वैदिक संस्कृति होस् वा आधुनिक मनोविज्ञान र व्यक्तिहरूको व्यक्तिगत अनुभव नै किन नहोस् लोग्ने-स्वास्नीको मानसिक, बौद्धिक तथा शारीरिक स्वास्थ्यका लागि प्रेमपूर्ण यौन जीवनको आवश्यकतालाई अनिवार्य मानेको छ | तेसैले हरेक लोग्नेस्वास्नीका लागि सम्भोग एउटा सुखद अनुभव हुनुपर्छ | तेसैले होला राजर्षी भर्त्रीहरिले यौनजन्य सुखलाई "परमानन्द" भन्दै प्रसंसा गरेका छन् भने मनासिज सूत्रकारले त झन् "ब्रह्मानन्द" शब्द नै प्रयोग गरेका छन् | यौनजन्य सुखका सवालमा वैदिक र अवैदिकहरूका विचमा कुनै मतभेद छैन तर वैदिकहरुले विवाहपूर्व यौनाचारलाई "पापकर्म" र जवर्जस्ती करणीलाई "नर्कको द्वार" आलोचना गरेका छन् |

६. सम्भोग र भोग
संस्कृतमा पतिपत्नीका बीचको यौनक्रियालाई सम्भोग भनिएको छ | ठीकठीक तवरले एउटाले अर्कालाई आनन्द प्रदान गर्नुनै सम्भोग हो | यौनक्रियाको लक्ष यदि व्यक्तिगत सुख हो भने यस्तो क्रिया "सम्भोग" हुँदैन, बलत्कार हुन्छ | यदि महिला होस् वा पुरुष जोसुकैले केवल आफ्नो इच्छापूर्तिको लागि मात्र यौनकर्मको प्रयोग गरेछ भने कामसूत्रले त्यसो यौनक्रियालाई "पाप" भनेको छ | यसैगरी, महात्मा मनुले राक्षसी, पिसाच तथा असुर क्रिया भनेर निन्दा समेत गरेका छन् | लोग्नेस्वास्नी यदि दूवै उत्सुक भएर एकआपसी सहमति र चाननासंग यौनक्रिया गर्छन् भने सम्भोग हुन्छ | यदि यौनक्रियाको चाहना केवल स्त्री वा पुरुषलाई मात्र भएको हो र आफ्नो चाहनापूर्तिका केन्द्रीत भएर यौनक्रिया गरिन्छ भने यस्तो यौनक्रिया "भोग" हो | भोगमा सम्बन्धित केवल व्यक्तिगत चाहनापूर्तिमा (वासना) केन्द्रित हुन्छ, जीवन साथीको इच्छाको सम्मान हुँदैन | सम्भोगमा [पतिपत्नी दूवैको स्वार्थ मिलेको हुन्छ भने भोगमा केवल एकजनाको स्वार्थपूर्ति हुन्छ | तेसैले हरेक विवाहित लोग्नेस्वास्नीले भोग होइन, सम्भोगको अभ्यास गर्नुपर्छ |

७. विवाह र यौन
विवाहित दम्पतीले सामाजिक, सांस्कृतिक तथा धार्मिक रुपले यौनक्रिया गर्न, सन्तान उत्पन्न गर्न स्वीकृति प्राप्त गरेका हुन्छन् तर विवाह जीवनसाथीलाई बलात्कार गर्ने अनुमति होइन | विवाहित हुँदैमा जीवनसाथीको इच्छा, चाहना र अनुमति विना जवरजस्ती यौन सम्पर्क गर्नु वा यौनक्रियाका लागि बाध्य बनाउनु आपराधिक मानसिकता हो | यौनक्रिया गर्न लोग्ने होस् वा स्वास्नी दूवैको स्वीकृति चाहिन्छ | एकअर्काको अनुमति र चाहना विना यदि यौनजन्य क्रियाकलाप गरिन्छ, जवर्जस्ती यौनक्रिया गर्ने लोग्ने/स्वास्नीको एकआपसी सम्बन्ध मधुर हुनै सक्दैन | यदि यौनक्रिया आपसी सहमति र प्रेमपूर्वक गरिन्छ भने सुख, खुसी र आनन्द प्राप्त हुन्छ | यदि यही क्रिया जवर्जस्ती गरिन्छ भने तेही क्रिया अत्याधिक शारीरिक कष्ट, मानसिक दु:ख र घृणाको कारण बन्छ |

८. अनुमति प्राप्त गरौँ
सम्भोग क्रियाका लागि लोग्नेस्वास्नी दूवै शारीरिक, मानसिक तथा बौद्धिक रूपमा तयार हुनुपर्छ | हो, यौनक्रिया गर्ने इच्छा लोग्ने वा स्वास्नी मध्ये जोसुकैमा एक्लाएक्लै हुन सक्छ तर यौनक्रियाको आनन्द लोग्नेस्वास्नी दूवैको सहमति, समझदारी तथा चाहना भएमा मात्र प्राप्त हुन्छ | यौनचाहना मानसिक क्रिया हो, तेसैले समय, परिवेश, जीवनसाथीको शारीरिक तथा मानसिक अवस्था विचार गरेर एकअर्कासंग अनुमति माग्नु सबैभन्दा राम्रो हुन्छ | हो, अनुमति माग्ने सबैभन्दा उचित मध्यम "बोल्नु" नै हो तर शारीरिक हाउभाउ, लेखन, आमन्त्रण तथा अस्न्य सहज र सरल मध्यमको प्रयोग गर्न सकिन्छ | उदाहरणका लागि लोग्नेस्वास्नी एकान्तमा (विस्तरा) संगै हुँदा पनि यौनक्रियाका लागि विनम्रता पूर्वक सहमति खोज्नु सबैभन्दा उचित हुन्छ | अनुमति प्राप्त गर्ने गर्दा जीवनसाथीको तत्कालीन इच्छा वा अनिच्छाको जानकारी मिल्छ |

९. विस्तरामा वार्गेनिग नगरौं
यौनक्रियाको प्रमुख प्राकृतिक लक्षचाहिं सन्तान उत्पत्ति नै हो | मान्छेले यौनलाई मानसिक सुखका लागि पनि प्रयोग गर्छ | सायद रमाइलो अनुभूति हुने र त्यसलाई सम्झन सक्ने क्षमता हुँदा यौनका सवालमा मान्छेहरू अनुदार हुन्छन् | पुरुष होस् वा स्त्री दूवैले यौनक्रियालाई "वार्गेनिंग-टुल"का रूपमा प्रयोग गर्नु हुँदैन | विस्तरामा वार्गेनिंग गर्ने धेरै लोग्नेस्वास्नीको पारिवारिक जीवन ध्वस्त भएका अनुसन्धानले स्थापित गरेको तत्थ्य हो | खासगरी, पुरुषले यौनवार्गेनिगलाई अत्यन्त असहज रूपमा लिने गर्छन् | पुरुषमा पशुता जाग्न सक्छ | यस सवालमा, लोग्नेस्वास्नी दूवै सचेत हुनुपर्छ |

उदाहरणका लागि रमेश र सीताको ८ वर्ष अगाडी प्रेम विवाह भएको थियो | सबै थोक राम्रै चलिरहेको थियो एकदिन सीताले रामसंग दूई तोलाको सिक्री लाउन मन लागेको बताईन् | रमेशले पनि सक्दो समयमा किनेर दिने बचन दिए | धेरै महिमा वित्यो रमेशले सिक्री किन्न सकेनन् | सीताले कचकच गर्न थालिन् | अन्त्यमा, सीताले रमेशलाई सिक्री नल्याएसम्म "संगै नसुत्ने" भन्दै धम्क्याइन् | रमेशले आफ्नी स्वास्नीबाट एस्तो आशा गरेका थिएनन् | दुई महिनासम्म सीताको व्यबहार न बदलिएपछि रमेशको व्यबहार असहिष्णु भयो | सीतालाई गालीगलौज गर्न थाले | रमेशको मनमा सीताप्रति शङ्का पलायो | पछि, "सीता झुक्न नचाहने र रमेशले सिक्री किन्न नसक्ने" अवस्थाले परिवार ज्यादै अशान्त भयो | सीताले सुनको सिक्री माग्नु गलत थिएन तर सिक्री नपाउंदा आफ्नो लोग्नेलाई यौनक्रियामा रोक लगाउनु अनुचित थियो | लोग्ने होस् वा स्वास्नी सेक्सलाई "वार्गेनिग-टुल"को रुपमा प्रयोग गर्दा लोग्नेस्वास्नीका रूपमा निकै ठूलो क्षति बेहर्नु पर्ने हुन सक्छ | अत: लोग्नेस्वास्नीले सेक्सलाई "वार्गेनिग-अवसर"का रूपमा प्रयोग गर्नबाट बच्नु पर्छ |

१०. अभिरुचिको सम्मान
धर्म, संस्कृति, परम्परा, अभिरुचि तथा स्वभावका आधारमा प्रत्येक व्यक्तिको यौन अभिरुचि फरक हुन सक्छन् | ब्लू-फिल्मका अस्वाभाविक यौनक्रियाकलाप हेरेर स्वास्नीसंग तेसैप्रकारका कामक्रिया गर्न खोज्ने, गर्न बाध्य पार्ने र गर्न नमान्दा शारीरिक तथा मानसिक हिंसा गर्नेहरू पनि थुप्रै छन् | यदि लोग्नेस्वास्नी दुवैमा सहमति छ भने कुरा वेग्लै हुन्छ, अन्यथा लोग्नेले स्वास्नीको र स्वास्नीले लोग्नेउपर बलात्कार गरिरहेका हुन्छन् | उदाहरणका लागि नेपाली समाजमा मुखमैथुन, गुदामैथुन वा अन्य अप्राकृतिक मैथुनहरूलाई समाज, धर्म, संस्कृति आदिले स्वीकृति दिंदैन | अर्कोतिर लोग्नेस्वास्नीहरूले पनि रुचाएको बुझिन्न | तेसैले, यौनक्रियामा लोग्नेले स्वास्नीको र स्वास्नीले लोग्नेको यौन विविधताको अभिरुचिलाई सम्मान गर्नुपर्छ | लोग्नेले असहज यौनक्रिया गर्न जवर्जस्ती गरेका कारण महिलाहरूले घर छोडेका, पारचुके दिएका र यहाँसम्म कि आत्महत्या गरेका घटनाहरू छन् | यौनक्रिया सधैं लोग्नेस्वास्नीको एकआपसी समझदारी र सहमतिमा हुनुपर्छ |

११. विश्वस्वास्थ्य सङ्घ
WHO भन्ने संस्थाले लोग्नेस्वास्नी विचको यौन व्यबहार "सम्मानयुक्त, सकारात्मक, सुरक्षित, सहमतियुक्त तथा रमाइलोपन भएको हुनुपर्छ | यौन व्यबहारमा कुनै पनि प्रकारको जवर्जस्ती, होच्याउने तथा परिवन्दमा पारेको हुनुहुँदैन | WHO का अनुसार लोग्नेस्वास्नीले एकआपसमा प्रष्टसंग यौनजन्य क्रियाकलापका विषयमा कुराकानी गरेको हुनुपर्छ, यौनक्रिया गर्दा धार्मिक, सांस्कृतिक, सामाजिक, न्यायिक एवं व्यक्तिगत सीमाहरूको सम्मान र पालना गर्ने पर्छ, यौनजन्य क्रियाकलापमा सङ्लग्न लोग्नेस्वास्नी दुवैले शारीरिक तथा मानसिक सजिलोपन अनुभव गरेको हुनुपर्छ, यौनक्रिया गर्ने लोग्नेस्वास्नी एकआपसमा विश्वास गर्ने, दाम्पत्य वाहिर यौनक्रियाबाट जोगिने, सुरक्षित र भावनात्मक रूपमा सन्तुष्ट अनुभव गरेको हुनुपर्छ | WHO ले यौनव्यबहारलाई "बायोलोजिकल फ्याक्टर" मान्छ तर व्याबहारिक रूपमा सम्बन्धित समाज, संस्कृति, धर्म तथा परम्पराका आधारमा यौनजन्य क्रियामा सङ्लग्न हुनु उचित हुन्छ | उदाहरणका लागि हिन्दू समाजमा विवाहपूर्व यौनाचार तथा विवाहितहरूले विवाहेतर यौनसम्पर्कलाई अनुमति दिंदैन | सामाजिक, सांस्कृतिक तथा धार्मिक मूल्यहरूको अवहेलना गरेर यौनका सवालमा स्वच्छन्द व्यबहार गर्ने "व्यक्ति"लाई समाजले राम्रो ठान्दैन | वाहिर जतिसुकै "एक्टिभिस्ट" देखिएर पनि "लोग्नेस्वास्नी र परिवार"को सुखबाट बन्चित हुन सक्छन् |

१२. यौन सन्तुष्टी
अविवाहित र यौनअनुभव नभएकाहरूका लागि सम्भोग एउटा "सपनाको सुखद संसार" हुन्छ | सम्भोगसंग सम्बन्धित अनेकौं अन्धविश्वास, गलत सूचना तथा अवास्तविक कल्पनाहरू हुन्छन् | लोग्नेस्वास्नीका विचमा स्वास्थ्य तथा मिलनको पर्याप्त अवस्था नहुँदा अनेकौं प्रकारका मानसिक तथा शारीरिक समस्याहरू उत्पन्न हुन्छन् | लामोसमयसम्म यौनाचारको अवसर प्राप्त नहुँदा वा लोग्नेस्वास्नी संगै हुँदा पनि विभिन्न कारणले यौनक्रियाको अवसर प्राप्त नहुँदा लोग्नेस्वास्नी दुवैमा "मानसिक तनाव" उत्पन्न हुन्छ | मनोबैज्ञानिकहरू यौनक्रियामा अबरोध हुँदा उत्पन्न हुने "तनाव"लाई खतरनाक मानेका छन् | यौनक्रियाको अभावले उत्पन्न मानसिक तनाव बढ्दै जाँदा अत्याधिक रीस उठ्ने, मादक पदार्थ सेवनतिर मन लाग्ने, अप्राकृतिक यौनतिर आकर्षित हुने, कानुनले प्रतिबन्धित गरेका व्यबस्थाहरू उलंघन गर्ने र बलत्कारजस्ता जघन्य अपराधमा संग्लन हुने सम्भावना रहन्छ | साथै, लामोसमयसम्म यौनबाट बन्चित हुने लोग्नेस्वास्नीमा निराशा, आत्मग्लानीजस्ता मानसिक समस्याहरू देखिन सक्छन् | यस वाहेक शारीरिक समस्याहरूमा मुटुरोग, रक्तचाप, मधुमेह, क्यान्सरजस्ता रोग हुने खतरा पनि मेडिकल साइन्सले इङ्गित गरेको छ | यौन-व्यबहार कतिपय हार्मोनहरूका कारण पनि "धेरै बढी, बढी, कम र धेरै कम" हुन सक्छ | यस विषयमा चिकित्सकीय परामर्श र उपचार चाहिन्छ |

उपर्युक्त समस्याहरूबाट जोगिने सबैभन्दा राम्रो उपाय भनेको विवाहित लोग्नेस्वास्नीका विचमा यौन-व्यवहारका विषयमा प्रष्टसंग संवाद हुनुपर्छ | साथै, परिवारले पनि विवाहित लोग्नेस्वास्नीलाई यौन-व्यवहारको "स्वतन्त्रता" प्राप्त हुने वातावारण सृजित गरिदिनु पर्छ | नेपाली समाजमा विवाह गरेपछि "छुट्टिने" परम्परामा संयुक्त परिवार एकै घरमा हुनु र नवविवाहित जोडीले स्वतन्त्रतापूर्वक यौनाचार गर्न बन्चित हुनु पनि हो भन्ने अनुमान गर्न अनुपयुक्त हुँदैन | आजको मितिमा न्युक्लियर फेमिलीको बढ्दो सङ्ख्यामा पनि थोरबहुत "अवरोध रहित यौन"संग जोडिएको हुन्छ |

१३. नाइँ भन्नु पर्छ
महात्मा बात्स्यायनका अनुसार "आहार, निद्रा, यौन र डर" यी चारबटा व्यबहार पशु र मान्छेमा एकसमान हुन्छन् | यौनका सवालमा पशुजगत "प्राकृतिक आमन्त्रण र निमन्त्रणमा" निर्भर हुन्छ | अंग्रेजीमा instinct भन्ने गरिन्छ | मानिसमा पनि कामवासना प्राकृतिक रूपमा विद्यमान हुन्छ | कामक्रिया आफैमा शुभअशुभ, उचितअनुचित हुँदैन | सहमतिमा सम्भोग गरे पनि वलात्कारले सम्भोग गरे पनि परिणाम (यदि गर्भ रहने अवस्था छ भने रहन्छ) एकै प्रकारको आउँछ | मान्छे विवेकशील भएकोले कहाँ, कसरी, कोसंग वासनाको प्रयोग गर्ने हो वा नगर्ने हो भन्ने कुरा निश्चय गर्न सक्छ | तर पनि वासनाको स्वरूप प्राकृतिक नै भएको नाताले "मैले यौनवासना उपर विजय प्राप्त गरेको छु" भन्ने दम्भ कसैले पनि नगरे हुन्छ | यौन इच्छालाई नियमन गर्न सकिन्छ, पूर्ण नियन्त्रण गर्न सकिन्न | तेसैले यौनका सवालमा सधैं सजग हुनुपर्छ, विवेकशील हुनुपर्छ, होस् गुमाउनु हुँदैन |

यौनक्रिया आफैमा प्राकृतिक हो तर मान्छे बौद्धिक र भावनात्मक प्राणी भएकोले धर्म, संस्कृति, परम्परा, परिवेश तथा आवश्यकताहरूका आधारमा यौनव्यबहार गर्न सक्छ | लोग्ने होस् वा स्वास्नी, प्रेमी होस् वा प्रेमिका, चिनेको होस् वा नचिनेको, आफन्त होस् वा पराई, साधुसन्त होस् वा धूर्त, उच्च पदस्थ होस् वा सामान्य यौनक्रिया अनुचित ठान्नुहुन्छ भने प्रष्टरूपमाअरूलाई र आफैलाई "हुन्न" भन्न सक्नुपर्छ | लोग्ने-स्वास्नीकै सवालमा पनि अनुचित यौनप्रस्तावलाई अस्वीकार गर्नैपर्छ | यसो गर्दा, एकछिन असजिलो, असहज अनुभव भए पनि दीर्घकालीन रूपमा "असल" हुन्छ | यौनाचार गर्ने अवसर मिल्यो भन्दैमा "हाम फाल्नेले" पछुताउनु पर्छ | लोग्नेलाई स्वास्नीले र स्वास्नीले लोग्नेलाई ढाँटे पनि आफ्नो अन्तरात्मालाई ढाँटन सकिन्न | आफ्नी पत्नी वा पतिसंग "छल" गर्नेहरूको आत्मविश्वास र पारिवारिक प्रतिबद्धता निकै सतही हुन थाल्छ | यसले लोग्नेस्वास्नीका विचको सम्बन्धमा नराम्रो क्षति गर्छ र त्यसक्षतिका कारण पर्ने मानसिक, भौतिक, सामाजिक, पारिवारिक तथा आर्थिक क्षति त झन् धेरै हुन्छन् | अनुचित व्यक्ति, ठाउँमा उत्पन्न भएको शारीरिक वासनालाई विवेकले नियन्त्रण गर्नुको विकल्प छैन भने उचित ठाउँ, व्यक्ति र सहमतिमा उत्पन्न वासनाको उचित प्रयोगले व्यक्ति तथा परिवार सुखी हुन्छ भन्ने तत्थ्यमा शङ्का गर्नु पर्दैन |

१४. निष्कर्ष
यो लेखमा मैले प्रयोग गरेका शब्द "लोग्नेस्वास्नी" नेपाली जनजिब्रोमा छ | लोग्नेस्वास्नी, बूढाबूढी, श्रीमान् श्रीमती, पत्नीपत्नी सबै नेपाली शब्द नै हुन् | जनजीब्रोको शब्द प्रयोग गर्दा बुझ्न र बुझाउन सजिलो हुन्छ | शब्दकोशका शब्दहरूप्रति असाहिष्णुता देखाउनेहरूसंग मेरो गहिरो विमति छ | दोश्रो, यो लेख लेख्नुको अर्को उद्देश्य "विवाहउप्रान्त लोग्नेस्वास्नीले यौनजन्य क्रियाकलापमा प्रवेश गर्नुपर्छ" भन्ने हिन्दू संस्कृतिको आदेशका विषयमा जानकारी दिनु र त्यसअनुसार नै यौनव्यबहारका लागि युवापुस्तालाई प्रेरित गर्नु पनि हो | तेस्रो, यौनक्रिया बायोलोजिकल अवश्य हो तर यौन-सामाग्री उत्पादन गर्ने व्यबसायीहरुको टुलका रूपमा सम्बन्धित पक्षहरूको भावना (Emotion) उत्तेजित पारेर अप्राकृतिक, गैरन्यायिक, उमेर नपुगी तथा विवाहइतर यौनक्रियामा अभिप्रेरित गर्ने "रङ्गिन-विज्ञापन"बाट प्रभावित नहुन सचेत गर्नु पनि हो | तेस्रो, लोग्नेस्वास्नी हुँदैमा बलत्कारको अनुमतिपत्र प्राप्त भएको हुँदैन | लोग्नेस्वास्नीको पूर्ण सजगता र सहमतिको यौनक्रियाले सम्बन्धित लोग्नेस्वास्नीको मानसिक, भौतिक, सामाजिक, सांस्कृतिक तथा आध्यात्मिक स्वास्थ्यमा सकारात्मक उर्जा स्थापित गर्छ भने यस विपरित भएमा नकारात्मक अवस्था सृजना हुन्छ | लोग्नेस्वास्नी मिल्दा संसार सुखी हुन्छ, लोग्नेस्वास्नी नमिल्दा संसार नर्कसरह हुन्छ | लोग्ने र स्वास्नी विच झगडा हुँदा १२८ बटा व्यक्तिहरूमा नकारात्मक प्रभाव पर्छ | पारचुके हुँदा सबैभन्दा बढी प्रभावित हुने "बालबालिका" हुन् | निर्दोष बालबालिकाले आफुले नगरेको दण्ड भोगिरहेका हुन्छन् | तसर्थ, हरेक विवाहित लोग्नेस्वास्नीले यौनक्रियालाई (काम) धर्म पूर्वक प्रयोग गरेर संसारमा आनन्द भोग्दै मोक्ष सुनिश्चित गर्नेदिशा सुनिश्चित गरौँ | |

जय लोग्नेस्वास्नी